Hij is af! Nou ja... lampjes, een stoel, die zijn er nog niet, maar verder is 'ie toch echt af! Ik heb er zo blij mee! De hele boel past erin, en 't is netjes, en vrolijk. Mijn garen, lintjes en knopen in weckpotten, veel plankruimte, nog een handig kastje dat niet op de foto staat.
Er komen nog wat dingen aan de muur, mijn eerste breiwerkje, gemaakt (begonnen) toen ik 4 was, en een merklapje dat mijn moeder heeft geborduurd toen ze 11 was.
De houten naaidoos die op de plank boven mijn naaimachine staat is bijzonder. Hij is gemaakt door mijn opa, de vader van mijn vader, die meubelmaker was, voor mijn oma, de moeder van mijn moeder, die naaide. Een dubbel erfstuk dat ik al jaren heb, maar dat tot nu toe in de kast stond. Heel leuk om het nu gewoon te kunnen zien.
Ik had best nog wat meer naairuimte willen hebben, wat meer tafellengte, maar het is een kleine ruimte, en dit is wat we er uit konden hallen. En ik ben ZO blij!
Afgelopen donderdag, Hemelvaartsdag... We hadden een afspraak in Emmeloord, waarover later meer. Maar dat was een korte afspraak, beetje jammer om voor een paar minuten helemaal naar Emmeloord te rijden. En dus liet ik een lang gekoesterde wens in vervulling gaan: naar de Orchideeënhoeve. Daar was ik als kind geweest, toen was het alleen een kwekerij, en ik weet nog hoe ik onder de indruk was van de bloemen. Later zijn we er nog eens geweest, toen was er al een tuin bij gebouwd. Maar ik had begrepen dat het nu nog groter was. En ik werd niet teleurgesteld, we hebben het er heerlijk gehad. Mooie tuinen, met bloemen, een lorituin, een vlindertuin...
En daarna... Een verrassinginval bij Co Jongsma, de dirigente van ons koor, en Jacques, haar man. Zij waren 50 jaar getrouwd en gaven een klein feestje, voor wat familie. Maar ja, als je dochters op je eigen koor zitten, dan kan er natuurlijk iets worden doorgebriefd. En dus stonden wij, met ongeveer een half koor, ineens in de kamer om een (door mij geschreven) lied te zingen. Ze waren volledig verrast, heel erg leuk!
