Een vestje voor mezelf

Pas geleden zag ik deze gebreide stof liggen. Hartstikke mooi, kon het niet laten liggen. Alleen... toen ik thuis was, wist ik toch echt niet wat ik er van zou moeten gaan maken.... Uiteindelijk is het gelukt een patroon te vinden: een vestje, uit de Knipmode van april 2014, al heb ik me niet helemaal aan het patroon gehouden. Het zit heerlijk, en ik ben er blij mee.

Mijn CAL-deken

Al 16 weken ben ik bezig met deze deken, de CAL (Crochet ALong). Elke week komt er een klein stukje op internet, en elke vrijdag kijk ik met duizenden anderen uit naar het nieuwe huiswerk. Leuk om allemaal verschillende dekens van hetzelfde patroon voorbij te zien komen. Sommigen gebruiken maar 1 kleur, anderen 2 of 3, weer anderen maken restjes op. Ik heb 11 kleuren, roodtinten, blauwtinten, oranje, roze, bruin en paars. Toch wordt het niet te druk vind ik.
Ik ben zelf heel tevreden, word elke keer blij als ik er naar kijk!

Een celloconcert

Wat is het toch heerlijk om kinderen te hebben die een instrument spelen! Eline en Jente viool, en Stijn cello. Vanmiddag was het concertje van de leerlingen van Stijns cellojuf, Renske Béguin. Een ontspannen middag in een klein kapelletje, met leerlingen die je elke keer weer vooruit ziet en hoort gaan.
Mooi om Renske te zien stralen, trots op al haar leerlingen. Een geweldige, lieve cellojuf, die Stijn ziet én waardeert zoals hij is.
Wie op de foto klikt, kan het filmpje bekijken.

Een eendagsbroek, en een tuniek voor Jente

Al maaaaaaaaaaanden (misschien wel meer dan 'n jaar) lag er een broek half klaar voor Stijn. Een mooie spijkerbroek, patroon uit een Ottobre, mooie donkere spijkerstof, met accenten van de binnenkant van de stof. Eind vorig jaar heb ik 'm maar weer eens opgepakt, en toen ging mijn naaimachine stuk. Hm.... Gelukkig kon ik de naaimachine die van mijn schoonmoeder was geweest lenen, liep nog als een zonnetje. Mooie doorstiksels, in knaloranje, want dat is Stijns lievelingskleur. Zelfs een knaloranje gulp had ik nog. Maar knoopsgaten in een paar lagen spijkerstof durfde ik met deze machine niet aan. Ik was wonderlijk goed in het maken van knoopsgaten met de hand, voor het knoopsgatelastiek, maar hij bleef daarna toch weer liggen, bijna klaar. Deze week maakte ik hem af. Het laatste knoopsgat met mijn eigen machine erin gemaakt, zoom erin, elastiek erin, en klaar was het.
De volgende dag had Stijn 'm aan. En al 's middags bleek dat de kruisnaad en de naad daar loodrecht op gaten vertoonden. Om dit te repareren had de tailleband er af gemoeten, doorstiksels uitgehaald, kruisnaad uitgehaald, en dan maar hopen dat alles weer goed zou komen.
Met andere woorden... hij ligt in de prullenbak.... Jammer, maar 't is niet anders. Een eendagsspijkerbroek.

Jente heeft meer geluk Voor haar maakte ik gisteren een Tini, van Farbenmix, de tuniekversie. Met in de taille een elastisch fluweelbandje, en in de hals elastisch biaisband in plaats van een schuine strook. Hij staat 'r superlief.

Lintjes

Met een nieuwe naaikamer in het vooruitzicht heb ik mijn lintjes maar eens uitgezocht en gesorteerd. Ergens een, opruimideetje gevonden: om ijslollystokjes in een pot. En ik moet zeggen: het bevalt prima! Niks raakt meer in de knoop, niks verkreukelt, ik heb overzicht over wat ik heb, en het is zo weer opgeruimd en het ziet er nog gezellig uit ook.

Gehaakte poncho voor Jente

Jongens, wat had ik een blij kind vanochtend! Haar poncho af, EINDELIJK! Nou ja, eindelijk, ik vond 't nog wel meevallen zelf, 2,5 week heb ik eraan gewerkt. Hij is gemaakt van gemêleerde sokkenwol, die ik had gekocht bij een winkel die opheffingsuitverkoop had. Het is nogal fijn spul, en het was dan ook een aardig karwei, nog niet in 't minst omdat 't ding naar buiten toe steeds groter wordt, en de toeren dus steeds langer.
Evengoed, erg leuk werk. Ik heb me lekker uitgeleefd, allerlei steken uitgeprobeerd die je normaal niet zo gauw gebruikt. Halverwege ben ik nog overgestapt op een naald groter omdat... ik de ouwe een beetje kwijt was. Het gevolg is dat hij vanaf de tweede blauwe rand een heel klein beetje roezelt, wat eigenlijk dan wel weer zo leuk staat dat het expres had kunnen zijn.